La coherencia religiosa de Zapatero

>

Washington, DC.- Zapatero vuelve a Washington. Viene invitado al Desayuno Nacional de Oración, una iniciativa desconocida hasta ahora en España que sale a la palestra por tener en esta ocasión al presidente español como uno de los invitados a tomar la palabra.

El Desayuno es toda una tradición en Estados Unidos. Se celebra cada primer jueves de febrero y no tiene un carácter partidista—la religión es parte indisoluble de la personalidad política norteamericana. La iniciativa se remonta a la presidencia de Eisenhower cuando las relaciones entre los dos grandes partidos estaban rotas. Desde entonces—hace ya 58 años—han asistido, en una u otra ocasión, todos los presidentes, vice presidentes y buena parte de los miembros del Congreso. Obama participó por primera vez como presidente el año pasado. Con el paso del tiempo, el Desayuno se ha abierto a personalidades de todo el mundo, y este jueves serán más de 3.500 invitados.

No sé si Zapatero acostumbra a rezar, pero si ‘por sus actos los conoceréis’, no parece un cristiano muy convencido, o al menos es poco convincente. Su empecinamiento por arrinconar a la religión de la vida pública dice algo de sus convicciones, y por eso me sorprende que asista.

Creo que para España es un honor tener a su presidente entre los invitados que toman la palabra en este evento, pero desconozco qué tipo de oración parafraseará o improvisará en el silencio de su oración o desde el atril. Creo que no es un acto para Zapatero. Si fuera coherente, debería haber buscado otro tipo de iniciativas para volver a Estados Unidos y codearse con el socio americano. No todo vale.

Foto: Pete Souza (The White House)

9 comentarios en “La coherencia religiosa de Zapatero

  1. >Cierto, no todo vale. Mucho menos en religión! Bien lo sabe la historia.El gobierno debe ser laico, y parecerlo.Que ganas de ver qué dice, y ver cómo lo defienden sus colegas de partido, ¿laicos en general?O el PP, mucho más cercano a la Iglesia… a ver por dónde lo critican.IU lo tiene fácil en este caso. Pero para criticar, tambien se aplica eso del "no todo vale" 🙂

  2. >Mira Gustau, t'hi posis com t'hi posis, al final sempre trobaran la manera de criticar-te. Ara imagina't que Zapatero haguès dit que no hi volia anar. T'imagines les portades de determinats diaris? Si vols, fem un exercici d'imaginació. Per exemple: "no contento con haber ofendido la bandera americana, ahora ZP ofende el sentimiento religioso de los EEUU". "ZP se niega a rogar por la paz junto a Obama". "Aumenta el desastre de las relaciones internacionales de Zapatero".Seguim?…

  3. >@ Toni Rodriguez> Es cert que les crítiques haurien anat per aquí, però precisament per la necessitat de ser coherents en política, si ZP no vol la religió, ha de ser coherent i mantenir la seva postura. ¿Hauria anat al Vaticà a pregar si el Papa l'hagués convidat? No ho crec.@ Tristan> Sí, el Dalai Lama ha estado invitado alguna vez. Pero hasta la fecha creo que ZP no es judio, ni cristiano ortodoxo… tal vez sea musulman y no lo sepamos, pero como dice Gustau, el tema de fondo es si el es coherente, y no lo es mucho, la verdad.

  4. >Estoy de acuerdo con Toni y con Tristán es verdad que le criticaríamos de todas maneras pero eso a el le dá lo mísmo ya está acostumbrado y ahora lo que interesa es salir en la foto.Tristan es verdad vale cualquier tipo de religión tú lo has dicho, `pero no la del que se arrima al arbol que más calienta.Seamos coherentes por una vez, que se le ve el plumero.

Los comentarios están cerrados.